Informacje ogólne
REGULAMIN AMATORSKIEGO POŁOWU RYB MZW
WSTĘP
Regulamin Amatorskiego Połowu Ryb, zwany dalej Regulaminem, stanowi zbiór przepisów dotyczących zasad uprawniania wędkarstwa i ochrony zasobów ichtiofauny. Postanowienia Regulaminu obowiązują wszystkich wędkujących w wodach będących w użytkowaniu Małopolskiego Związku Wędkarskiego (MZW), zarówno zrzeszonych w Związku, jak i niezrzeszonych obywateli polskich oraz cudzoziemców. Na łowiskach MZW mogą obowiązywać odrębne lub dodatkowe regulaminy.
PRAWA WĘDKUJĄCEGO W WODACH MZW
OBOWIĄZKI WĘDKUJĄCEGO W WODACH MZW
ZASADY WĘDKOWANIA
Wędkarz ma obowiązek posługiwać się wędką składającą się z wędziska o długości co najmniej 30 cm, do którego przymocowana jest linka zakończona:
albo
– jednym haczykiem z przynętą, przy czym haczyk nie może mieć więcej niż trzy ostrza, rozstawione w taki sposób, aby nie wykraczały one poza obwód koła o średnicy 20 mm albo
– sztuczną przynętą wyposażoną w nie więcej niż dwa haczyki, przy czym każdy haczyk może mieć nie więcej niż trzy ostrza, rozstawione w taki sposób, aby nie wykraczały one poza obwód koła o średnicy 20 mm.
Przynęty
Jako przynęty mogą być stosowane:
– przynęty naturalne: zwierzęce i roślinne,
– przynęty sztuczne,
Zabrania się stosować jako przynęt (zanęt):
– zwierząt i roślin chronionych,
– ikry rybiej.
Przynęty naturalne zwierzęce to organizmy żywe lub martwe, a także ich części. W przypadku stosowania ryb jako przynęt, mogą być użyte tylko ryby wymiarowe lub nie objęte wymiarem ochronnym oraz nie znajdujące się w okresie ochronnym.
Przynęty naturalne roślinne to rośliny, ich części oraz przetwory z nich (np. ciasta i pasty). Do przynęt tych umownie zalicza się też sery.
Przynęty sztuczne to grupa przynęt wykonanych różnych materiałów naturalnych lub sztucznych. Przynęty te mogą być uzbrojone najwyżej w dwa haczyki o rozstawie ostrzy niewiększym niż szerokość przynęty sztucznej (z tolerancją do 2 mm).
Wędkowanie
W wodzach użytkowanych przez MZW można wędkować przez całą dobę.
Zabrania się łowić ryby w ustalonych dla nich okresach i oznakowanych miejscach ochronnych, takich jak tarliska, krześliska, zimowiska, mateczniki. Zabrania się połowu ryb w obrębach ochronnych i hodowlanych.
Wędkarz ma obowiązek przestrzegać limitów dziennych połowów ryb.
Ponadto wędkarzowi nie wolno:
przechowywać i zabierać ryb poniżej ich wymiarów ochronnych,
sprzedawać złowionych ryb,
rozdawać złowionych ryb na terenie łowiska,
łowić metodą „szarpaka”,
budować pomostów i stanowisk wędkarskich bez zgody użytkownika wody,
wędkować ze sprzętu pływającego niezarejestrowanego i nieoznakowanego zgodnie z obowiązującymi przepisami,
łowić ryb ze sprzętu pływającego w porze nocnej (od zmierzchu do świtu w jeziorach i zbiornikach zaporowych, z wyjątkiem okresu od 1 czerwca do 30 września,
stosować sztucznego światła, służącego lokalizowaniu bądź zwabianiu ryb,
obcinać głów i ogonów rybom przed zakończeniem wędkowania.
Ryby w stanie żywym, złowione zgodnie z limitem ilościowym, należy przechowywać wyłącznie w siatkach wykonanych z miękkich nici, rozpiętych na sztywnych obręczach. Ryby łososiowate i lipienie, przeznaczone do zabrania należy uśmiercić bezpośrednio po złowieniu. Każdy wędkarz musi przechowywać osobno złowione przez siebie ryby, z tym że zabrania się przechowywania żywych ryb dłużej niż 24 godz. W siatce można przetrzymywać nie więcej, niż wynika to z limitów dobowych.
Złowione ryby niewymiarowe lub będące pod ochroną muszą być bezwzględnie, z ostrożnością wypuszczone do wody.
Raków pręgowanych, raków sygnałowych oraz ryb z gatunku trawianka, czebaczek amurski i sumik karłowaty po złowieniu nie wolno wypuszczać do łowiska, w którym je złowiono, ani do innych wód.
W czasie połowu ryb na przynęty naturalne zabrania się równoczesnego łowienia metodami spinningową lub muchową.
Uprawniony do rybactwa może na danym łowisku wprowadzić ograniczenia lub zakaz stosowania zanęt.
Dopuszcza się, w miejscu i w czasie prowadzenia połowu ryb na wędkę, pozyskiwanie ryb na przynętę przy użyciu podrywki wędkarskiej. Powierzchnia siatki podrywki wędkarskiej wynosi nie więcej niż 1m x 1m, a wielkość oczek sieci nie może być mniejsza niż 5 mm.
Ryby przeznaczone na przynętę mogą być wprowadzone wyłącznie do wód, z których zostały pozyskane – z wyłączeniem gatunków wymienionych w pkt 3.7. Ryby przeznaczone na przynętę, w stanie żywym można przechowywać w specjalnych sadzyku lub w siatce jak w pkt 3.5.
DOZWOLONE METODY POŁOWU
Metoda gruntowo – spławikowa
Łowienie ryb metodą gruntowo – spławikowa dozwolona jest równocześnie na dwie wędki, każda zakończona jednym haczykiem z przynętą naturalną
Uprawniony do rybactwa może określić dopuszczalną ilość zanęt w danym łowisku.
Wędkarz łowiący ryby tą metodą, zobowiązany jest do zachowania następujących minimalnych odstępów od innych wędkujących:
łowiąc z brzegu -10 m.
między łodziami lub brodząc – 25 m,
między łodzią, a wędkującymi z brzegu – 50 m.
Metoda spinningowa
Łowienie ryb metodą spinningową dozwolone jest na jedną wędkę, trzymaną w ręku, z linką zakończoną jedną sztuczną przynętą, uzbrojoną w nie więcej niż dwa haczyki.
Wędkarz łowiący tą metodą, zobowiązany jest do zachowania następujących minimalnych odstępów od innych wędkujących:
Łowiąc z brzegu lub brodząc – 25 m,
Łowiąc z łodzi – 50 m.
Metoda trolingowa
Łowienie ryb metodą trolingową dozwolone jest wyłącznie na jedną wędkę, zakończoną linką z jedną sztuczną przynętą, uzbrojoną w nie więcej niż dwa haczyki, holowaną za napędzanym silnikiem, żaglami lub sił a ludzkich mięśni środkiem pływającym. Zabrania się holowania w ten sposób przynęt naturalnych.
Przy wędkowaniu tą metodą wędkarz zobowiązany jest zachować minimalną odległość 50 m od innych wędkujących.
Metoda muchowa
Łowienie ryb metodą muchową dozwolone jest na jedną wędkę, trzymaną w ręku, wyposażoną w kołowrotek o szpuli ruchomej i sznur muchowy, zakończony nie więcej niż dwoma haczykami, każdy ze sztuczną przynętą – przy czym każdy haczyk nie może posiadać więcej niż dwa ostrza, rozstawione w taki sposób aby wykraczały poza obwód koła o średnicy 30 mm. Inne linki niż sznur muchowy w tej metodzie mogą być stosowane wyłącznie do wiązania przyponów, których długość nie może przekraczać dwukrotnej długości używanego wędziska oraz jako podkład pod sznur muchowy. Na wędce muchowej nie wolno stosować dodatkowego, zewnętrznego obciążenia linki i przyponu oraz zakazuje się stosowania kuli wodnej i innych zastępujących ją przedmiotów
Przy wędkowaniu tą metodą wędkarz zobowiązany jest zachować minimalne odległości od innych wędkujących:
z brzegu lub brodząc – 25 m,
z łodzi – 50m.
Metoda podlodowa
Łowienie ryb spod lodu na przynętę sztuczną – inną niż mormyszka – dozwolone jest na jedną wędkę, a w przypadku połowu na przynętę naturalną lub mormyszkę na dwie wędki. Za mormyszkę uważa się przynętę, w postaci jednolitego korpusu – dowolnego kształtu i koloru, o długości nie większej niż 15 mm, z wtopionym lub wlutowanym haczykiem o pojedynczym ostrzu.
Otwory w lodzie należy wykonywać o średnicy nie większej niż 20 cm, a między nimi zachować odległość nie mniejszą niż 1 m.
Zabrania się połowu ryb w porze nocnej, tj. od zmierzchu do świtu.
Złowione ryby, przeznaczone do zabrania należy uśmiercić bezpośrednio po złowieniu. Zabite ryby należy przechowywać w pojemnikach
Przy wędkowaniu tą metodą wędkujący zobowiązany jest zachować minimalną odległość 10 m od innych wędkujących.
Zabrania się stosować martwej i żywej ryby jako przynęty.
OCHRONA RYB
Niedozwolony jest połów ryb i raków, których długość mierzona od początku głowy do najdalszego krańca płetwy ogonowej albo tarczy ogonowej nie przekracza wymiaru ochronnego. Obowiązujące następujące wymiary ochronne ryb i raków:
głowacica do 70 cm
jaź do 30 cm
jelec do15 cm
kleń do 25 cm
lin do 30 cm
pstrąg potokowy do 30 cm
sandacz do 50 cm
sum do 70 cm
szczupak do 50 cm
troć do 35 cm
troć jeziorowa do 50 cm
węgorz do 50 cm
wzdręga do15 cm
rak błotny do10 cm
rak szlachetny
samica do 12 cm
samiec do 10cm
Niedozwolony jest połów ryb i raków w okresie ochronnym, z zastrzeżeniem ust.2, ustanowionych dla:
głowacica od dnia 1 marca do dnia 31 maja
jesiotr ostronosy od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia
pstrąg potokowy od dnia 1 września do dnia 31 grudnia.
sandacz od dnia 1 stycznia do dnia 31 maja
sum od dnia 1 stycznia do dnia 31 maja.
szczupak dnia 1 stycznia do dnia 30 kwietnia
troć od dnia 1 września do dnia 31 stycznia,
węgorz od dnia 1 grudnia do dnia 31 marca
rak szlachetny i rak błotny od dnia 15 października do dnia 15 marca dla samców i od dnia 15 października do dnia 31 lipca dla samic
Jeżeli pierwszy albo ostatni dzień okresu ochronnego dla określonego gatunku ryb lub raków, z wyjątkiem gatunków (jesiotr ostronosy i węgorz), przypada w dzień ustawowo wolny od pracy, okres ochronny ulega skróceniu o ten dzień.
Raków pręgowatych, raków sygnałowych oraz ryb z gatunków trawianka, czebaczek amurski i sumik karłowaty po złowieniu nie należy wpuszczać ani do łowiska, w którym je złowiono , ani do innych wód.
KONTROLA I ODPOWIEDZIALNOŚĆ WĘDKUJĄCYCH NA WODACH MZW
Wędkarz łowiący ryby ma obowiązek poddać się kontroli prowadzonej przez:
funkcjonariuszy Policji,
strażników Państwowej Straży Rybackiej,
strażników Społecznej Straży Rybackiej,
strażników Straży Ochrony Mienia MZW,
uprawnionego do rybactwa, na użytkowanych przez niego wodach.
Na żądanie kontrolujących wędkarz ma obowiązek okazać:
dokumenty (zezwolenie , karta wędkarska lub inny dokument ze zdjęciem)
sprzęt wędkarski,
złowione ryby,
przynęty.
Naruszenie Regulaminu przez wędkarza pociąga za sobą konsekwencje wynikające z ustawy o rybactwie śródlądowym i Statutu MZW.