Regulamin amatorskiego połowu ryb

Informacje ogólne

REGULAMIN AMATORSKIEGO POŁOWU RYB MZW

WSTĘP

Regulamin Amatorskiego Połowu Ryb, zwany dalej Regulaminem, stanowi zbiór przepisów dotyczących zasad uprawniania wędkarstwa i ochrony zasobów ichtiofauny. Postanowienia Regulaminu obowiązują wszystkich wędkujących w wodach będących w użytkowaniu Małopolskiego Związku Wędkarskiego (MZW), zarówno zrzeszonych w Związku, jak i niezrzeszonych obywateli polskich oraz cudzoziemców. Na łowiskach MZW mogą obowiązywać odrębne lub dodatkowe regulaminy.

PRAWA WĘDKUJĄCEGO W WODACH MZW

  1. Prawo do wędkowania w wodach użytkowanych przez Małopolski Związek Wędkarski mają członkowie MZW i osoby niezrzeszone w MZW, posiadający kartę wędkarską, przestrzegający zasad ujętych w niniejszym Regulaminie, po uzyskaniu zezwolenia uprawnionego do rybactwa.
  2. Zasady wydawania kart wędkarskich regulują przepisy ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym, z późniejszymi zmianami.
  3. Z obowiązku posiadania karty wędkarskiej są zwolnione osoby do 14 lat oraz cudzoziemcy przebywający w Polsce.
  4. Prawo do samodzielnego wędkowania ma wędkarz, który ukończył 14 lat, z tym że młodzież do 16 lat nie ma prawa do wędkowania w porze nocnej bez nadzoru osoby uprawnionej do opieki.
  5. Członek MZW do lat 14 ma prawo wędkować z następującymi ograniczeniami: w ramach własnego łowiska, zgodnie z limitem ilościowym i wagowym, wyłącznie pod opieką osoby pełnoletniej, posiadającej kartę wędkarską.
  6. Dopuszcza się wędkowania kilkuosobowych grup młodzieży nie posiadających kart wędkarskich, pod nadzorem opiekuna posiadającego stosowne uprawnienia oraz zezwolenie wydane przez zarząd MZW. Każda osoba z grupy ma prawo łowić wyłącznie na jedną wędkę, z zachowaniem uprawnień do własnego stanowiska i dziennego limitu połowu przysługującego członkowi MZW.
  7. Członek MZW ma prawo udostępnić współmałżonkowi, posiadającemu kartę wędkarską chyba że regulamin łowiska stanowi inaczej, jedną ze swoich wędek do wędkowania, w granicach przysługującego mu stanowiska i limitu, bez konieczności uiszczania przez współmałżonka składki członkowskiej oraz składki na ochronę, zagospodarowanie i zarybianie wód. Powyższe ma wyłącznie zastosowanie przy wędkowaniu dopuszczającym łowienie na dwie wędki.

OBOWIĄZKI WĘDKUJĄCEGO W WODACH MZW

  1. W czasie wędkowania wędkarz ma obowiązek posiadać: kartę wędkarską, zezwolenie wydane przez uprawnionego do rybactwa i inne dokumenty wymagane przez wydającego zezwolenie.
  2. Przy wyborze i zajmowaniu miejsca na łowisku pierwszeństwo ma ten wędkarz, który przybył na nie wcześnie. Przy zajmowaniu stanowisk wędkujący powinni zachować miedzy sobą odpowiednie odstępy, określone w rozdziale V. Regulaminu. Odstępy te mogą być zmniejszone tylko za zgodą wędkarza, który wcześniej zajął dane stanowisko.
  3. W czasie wędkowania wędki muszą być pod stałym nadzorem ich użytkownika.
  4. Wędkarz zobowiązany jest posiadać przyrząd do wyjmowania haczyków z pysków ryb. Ryby z haczyka należy uwalniać z zachowaniem maksymalnej ostrożności.
  5. Wędkarz zobowiązany jest utrzymać w czystości stanowisko wędkarskie w promieniu minimum 5 metrów, bez względu na stan, jaki zastał przed rozpoczęciem połowu.
  6. Obowiązkiem wędkarza jest opuszczenie łowiska, jeśli rozgrywane mają być na nim zawody sportowe.
  7. W przypadku zauważenia zanieczyszczenia wody lub jego skutków, jak np. śnięte ryby, zmiana koloru wody, plamy olejowe, nienaturalny zapach, wędkarz ma obowiązek natychmiast zawiadomić o tym zarząd MZW, policję albo najbliższy organ administracji publicznej (Wydział Ochrony Środowiska).

ZASADY WĘDKOWANIA

  1. Wędka

Wędkarz ma obowiązek posługiwać się wędką składającą się z wędziska o długości co najmniej 30 cm, do którego przymocowana jest linka zakończona:

  1. jednym haczykiem z przynętą albo
  2. w metodzie muchowej, nie więcej niż dwoma haczykami, każdy ze sztuczną przynętą, przy czym każdy haczyk może mieć nie więcej niż dwa ostrza rozstawione w taki sposób, aby nie wykraczały one poza obwód koła o średnicy 30 mm

albo

  1. w metodzie spinningowej i trolingowej, sztuczną przynętą wyposażoną w nie więcej niż dwa haczyki; haczyk może mieć nie więcej niż cztery ostrza, rozstawione w taki sposób, aby nie wykraczały one poza obwód koła o średnicy 30 mm,
  2. przy połowie ryb spod lodu:

– jednym haczykiem z przynętą, przy czym haczyk nie może mieć więcej niż trzy ostrza, rozstawione w taki sposób, aby nie wykraczały one poza obwód koła o średnicy 20 mm albo
– sztuczną przynętą wyposażoną w nie więcej niż dwa haczyki, przy czym każdy haczyk może mieć nie więcej niż trzy ostrza, rozstawione w taki sposób, aby nie wykraczały one poza obwód koła o średnicy 20 mm.

  1. Przynęty

  1. Jako przynęty mogą być stosowane:

– przynęty naturalne: zwierzęce i roślinne,

– przynęty sztuczne,

  1. Zabrania się stosować jako przynęt (zanęt):

– zwierząt i roślin chronionych,

– ikry rybiej.

  1. Przynęty naturalne zwierzęce to organizmy żywe lub martwe, a także ich części. W przypadku stosowania ryb jako przynęt, mogą być użyte tylko ryby wymiarowe lub nie objęte wymiarem ochronnym oraz nie znajdujące się w okresie ochronnym.

  2. Przynęty naturalne roślinne to rośliny, ich części oraz przetwory z nich (np. ciasta i pasty). Do przynęt tych umownie zalicza się też sery.

  3. Przynęty sztuczne to grupa przynęt wykonanych różnych materiałów naturalnych lub sztucznych. Przynęty te mogą być uzbrojone najwyżej w dwa haczyki o rozstawie ostrzy niewiększym niż szerokość przynęty sztucznej (z tolerancją do 2 mm).

  1. Wędkowanie

    1. W wodzach użytkowanych przez MZW można wędkować przez całą dobę.

    2. Zabrania się łowić ryby w ustalonych dla nich okresach i oznakowanych miejscach ochronnych, takich jak tarliska, krześliska, zimowiska, mateczniki. Zabrania się połowu ryb w obrębach ochronnych i hodowlanych.

    3. Wędkarz ma obowiązek przestrzegać limitów dziennych połowów ryb.

    4. Ponadto wędkarzowi nie wolno:

  1. przechowywać i zabierać ryb poniżej ich wymiarów ochronnych,

  2. sprzedawać złowionych ryb,

  3. rozdawać złowionych ryb na terenie łowiska,

  4. łowić metodą „szarpaka”,

  5. budować pomostów i stanowisk wędkarskich bez zgody użytkownika wody,

  6. wędkować ze sprzętu pływającego niezarejestrowanego i nieoznakowanego zgodnie z obowiązującymi przepisami,

  7. łowić ryb ze sprzętu pływającego w porze nocnej (od zmierzchu do świtu w jeziorach i zbiornikach zaporowych, z wyjątkiem okresu od 1 czerwca do 30 września,

  8. stosować sztucznego światła, służącego lokalizowaniu bądź zwabianiu ryb,

  9. obcinać głów i ogonów rybom przed zakończeniem wędkowania.

    1. Ryby w stanie żywym, złowione zgodnie z limitem ilościowym, należy przechowywać wyłącznie w siatkach wykonanych z miękkich nici, rozpiętych na sztywnych obręczach. Ryby łososiowate i lipienie, przeznaczone do zabrania należy uśmiercić bezpośrednio po złowieniu. Każdy wędkarz musi przechowywać osobno złowione przez siebie ryby, z tym że zabrania się przechowywania żywych ryb dłużej niż 24 godz. W siatce można przetrzymywać nie więcej, niż wynika to z limitów dobowych.

    2. Złowione ryby niewymiarowe lub będące pod ochroną muszą być bezwzględnie, z ostrożnością wypuszczone do wody.

    3. Raków pręgowanych, raków sygnałowych oraz ryb z gatunku trawianka, czebaczek amurski i sumik karłowaty po złowieniu nie wolno wypuszczać do łowiska, w którym je złowiono, ani do innych wód.

    4. W czasie połowu ryb na przynęty naturalne zabrania się równoczesnego łowienia metodami spinningową lub muchową.

    5. Uprawniony do rybactwa może na danym łowisku wprowadzić ograniczenia lub zakaz stosowania zanęt.

    6. Dopuszcza się, w miejscu i w czasie prowadzenia połowu ryb na wędkę, pozyskiwanie ryb na przynętę przy użyciu podrywki wędkarskiej. Powierzchnia siatki podrywki wędkarskiej wynosi nie więcej niż 1m x 1m, a wielkość oczek sieci nie może być mniejsza niż 5 mm.

    7. Ryby przeznaczone na przynętę mogą być wprowadzone wyłącznie do wód, z których zostały pozyskane – z wyłączeniem gatunków wymienionych w pkt 3.7. Ryby przeznaczone na przynętę, w stanie żywym można przechowywać w specjalnych sadzyku lub w siatce jak w pkt 3.5.

DOZWOLONE METODY POŁOWU

  1. Metoda gruntowo – spławikowa

    1. Łowienie ryb metodą gruntowo – spławikowa dozwolona jest równocześnie na dwie wędki, każda zakończona jednym haczykiem z przynętą naturalną

    2. Uprawniony do rybactwa może określić dopuszczalną ilość zanęt w danym łowisku.

    3. Wędkarz łowiący ryby tą metodą, zobowiązany jest do zachowania następujących minimalnych odstępów od innych wędkujących:

  1. łowiąc z brzegu -10 m.

  2. między łodziami lub brodząc – 25 m,

  3. między łodzią, a wędkującymi z brzegu – 50 m.

  1. Metoda spinningowa

    1. Łowienie ryb metodą spinningową dozwolone jest na jedną wędkę, trzymaną w ręku, z linką zakończoną jedną sztuczną przynętą, uzbrojoną w nie więcej niż dwa haczyki.

    2. Wędkarz łowiący tą metodą, zobowiązany jest do zachowania następujących minimalnych odstępów od innych wędkujących:

  1. Łowiąc z brzegu lub brodząc – 25 m,

  2. Łowiąc z łodzi – 50 m.

  1. Metoda trolingowa

    1. Łowienie ryb metodą trolingową dozwolone jest wyłącznie na jedną wędkę, zakończoną linką z jedną sztuczną przynętą, uzbrojoną w nie więcej niż dwa haczyki, holowaną za napędzanym silnikiem, żaglami lub sił a ludzkich mięśni środkiem pływającym. Zabrania się holowania w ten sposób przynęt naturalnych.

    2. Przy wędkowaniu tą metodą wędkarz zobowiązany jest zachować minimalną odległość 50 m od innych wędkujących.

  2. Metoda muchowa

    1. Łowienie ryb metodą muchową dozwolone jest na jedną wędkę, trzymaną w ręku, wyposażoną w kołowrotek o szpuli ruchomej i sznur muchowy, zakończony nie więcej niż dwoma haczykami, każdy ze sztuczną przynętą – przy czym każdy haczyk nie może posiadać więcej niż dwa ostrza, rozstawione w taki sposób aby wykraczały poza obwód koła o średnicy 30 mm. Inne linki niż sznur muchowy w tej metodzie mogą być stosowane wyłącznie do wiązania przyponów, których długość nie może przekraczać dwukrotnej długości używanego wędziska oraz jako podkład pod sznur muchowy. Na wędce muchowej nie wolno stosować dodatkowego, zewnętrznego obciążenia linki i przyponu oraz zakazuje się stosowania kuli wodnej i innych zastępujących ją przedmiotów

    2. Przy wędkowaniu tą metodą wędkarz zobowiązany jest zachować minimalne odległości od innych wędkujących:

  1. z brzegu lub brodząc – 25 m,

  2. z łodzi – 50m.

  1. Metoda podlodowa

    1. Łowienie ryb spod lodu na przynętę sztuczną – inną niż mormyszka – dozwolone jest na jedną wędkę, a w przypadku połowu na przynętę naturalną lub mormyszkę na dwie wędki. Za mormyszkę uważa się przynętę, w postaci jednolitego korpusu – dowolnego kształtu i koloru, o długości nie większej niż 15 mm, z wtopionym lub wlutowanym haczykiem o pojedynczym ostrzu.

    2. Otwory w lodzie należy wykonywać o średnicy nie większej niż 20 cm, a między nimi zachować odległość nie mniejszą niż 1 m.

    3. Zabrania się połowu ryb w porze nocnej, tj. od zmierzchu do świtu.

    4. Złowione ryby, przeznaczone do zabrania należy uśmiercić bezpośrednio po złowieniu. Zabite ryby należy przechowywać w pojemnikach

    5. Przy wędkowaniu tą metodą wędkujący zobowiązany jest zachować minimalną odległość 10 m od innych wędkujących.

    6. Zabrania się stosować martwej i żywej ryby jako przynęty.

OCHRONA RYB

Niedozwolony jest połów ryb i raków, których długość mierzona od początku głowy do najdalszego krańca płetwy ogonowej albo tarczy ogonowej nie przekracza wymiaru ochronnego. Obowiązujące następujące wymiary ochronne ryb i raków:

  • głowacica do 70 cm

  • jaź do 30 cm

  • jelec do15 cm

  • kleń do 25 cm

  • lin do 30 cm

  • pstrąg potokowy do 30 cm

  • sandacz do 50 cm

  • sum do 70 cm

  • szczupak do 50 cm

  • troć do 35 cm

  • troć jeziorowa do 50 cm

  • węgorz do 50 cm

  • wzdręga do15 cm

  • rak błotny do10 cm

  • rak szlachetny

samica do 12 cm

samiec do 10cm

Niedozwolony jest połów ryb i raków w okresie ochronnym, z zastrzeżeniem ust.2, ustanowionych dla:

  • głowacica od dnia 1 marca do dnia 31 maja

  • jesiotr ostronosy od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia

  • pstrąg potokowy od dnia 1 września do dnia 31 grudnia.

  • sandacz od dnia 1 stycznia do dnia 31 maja

  • sum od dnia 1 stycznia do dnia 31 maja.

  • szczupak dnia 1 stycznia do dnia 30 kwietnia

  • troć od dnia 1 września do dnia 31 stycznia,

  • węgorz od dnia 1 grudnia do dnia 31 marca

  • rak szlachetny i rak błotny od dnia 15 października do dnia 15 marca dla samców i od dnia 15 października do dnia 31 lipca dla samic

Jeżeli pierwszy albo ostatni dzień okresu ochronnego dla określonego gatunku ryb lub raków, z wyjątkiem gatunków (jesiotr ostronosy i węgorz), przypada w dzień ustawowo wolny od pracy, okres ochronny ulega skróceniu o ten dzień.

Raków pręgowatych, raków sygnałowych oraz ryb z gatunków trawianka, czebaczek amurski i sumik karłowaty po złowieniu nie należy wpuszczać ani do łowiska, w którym je złowiono , ani do innych wód.

KONTROLA I ODPOWIEDZIALNOŚĆ WĘDKUJĄCYCH NA WODACH MZW

  1. Wędkarz łowiący ryby ma obowiązek poddać się kontroli prowadzonej przez:

  1. funkcjonariuszy Policji,

  2. strażników Państwowej Straży Rybackiej,

  3. strażników Społecznej Straży Rybackiej,

  4. strażników Straży Ochrony Mienia MZW,

  5. uprawnionego do rybactwa, na użytkowanych przez niego wodach.

  1. Na żądanie kontrolujących wędkarz ma obowiązek okazać:

  1. dokumenty (zezwolenie , karta wędkarska lub inny dokument ze zdjęciem)

  2. sprzęt wędkarski,

  3. złowione ryby,

  4. przynęty.

  1. Naruszenie Regulaminu przez wędkarza pociąga za sobą konsekwencje wynikające z ustawy o rybactwie śródlądowym i Statutu MZW.